22. jun, 2022

Vandaag is het 22 juni 2022.

In de startblokken om weer een verhaal te gaan schrijven, maar eerst even een blogje. Waarom? Omdat ik het leuk vindt om onnozele dingen van de dag te vertellen. Straks, rond de klok van 12.00 uur, ga ik weer naar de molen. De molen los koppelen, de beide assen aansmeren, de vangtouw los maken. De bezetkettingen van de wieke losmaken en de bliksemafleider eraf. En zo neer leggen, dat het er snel weer op kan, als het nodig mocht zijn. Ik heb het weer wel bekeken, het lijkt gunstig, met een matig windje. Misschien gaan we de zeilen ervoor leggen. Op andere molens hangen ze vast op de wieken. Diek Medendorp heeft ervoor gekozen om losse zeilen er voor te hangen, met het nadeel dat je ze er helemaal af moet halen. De zeilen worden in zakken opgehangen, vanwege de muizen in de molen. De laatste tijd hebben we geen last van muizen, maar er is een tijd geweest, dat er heel veel zaten. Vooral als het kouder en vochtig word, dan zoeken ze een lekker warm plekje. Hier kan ik nog een mooi verhaal van vertellen:

Tijdens het uitleggen aan de mensen bij de kruidenmaalderij heeft er een muis in mijn fietstas gezeten. Hij is dwars door een broodzakje gekropen, want toen ik de tas uitpakte, lag het boordevol keuteltjes en en gat in de zak, er dwars door heen. Vanaf dat moment neem ik een broodtrommel mee. Geen plastic zakje. Ik heb een bordje gemaakt: verboden toegang voor muizen. Dit is natuurlijk gekheid.

Binnenkort mag ik mij weer uitleven op een bruidsarrangement. De kerk, de trouwlocatie, bekijken. Ik heb er zin in om er weer een mooi geheel van te maken. Het gaat er mij om, dat de bruid en bruidegom zich tevreden voelen en dat mijn bloemen een deel van hun geluk mag zijn. Ik krijg steeds meer opdrachten, ook rouwwerk. Tussendoor als ik even niks te doen heb, kruip ik achter de computer en tik een verhaal. Of ik ga verder met mijn volgende verhaal, wat gaat over een meisje.

Het speelt zich af op het strand van Scheveningen

Een prachtig uitziende jonge vrouw, Hanneke, zij red een oude man uit zee, maar verdrinkt zelf bijna. Later als ze bij de man op bezoek gaat, is ze nieuwsgierig wat de oude man heeft gevoeld, hoe hij het heeft ervaren. Hanneke vertelt haar verhaal en er onstaat een goede klik tussen Hanneke en de oude man. Hij vertelt zijn verleden en ze ontdekken dat ze dezelfde passie hebben. De oude man is ook een liefhebber van muziek. Wanneer ze samen in de muziekstudio, die onder het hotel zit, aan het spelen zijn, gaat plotseling het licht uit. Buiten zien ze een enorme vuurzee en door een vloedgolf van het bluswater van een vliegtuig verdwijnt ze weer in zee. Net als de vele mensen die op het strand stonden te kijken. Kleine Sophietje overleefd het niet, en Hanneke wordt wakker in Groningen in het ziekenhuis.  

Wel eens van denktanken gehoord? 

Dat gebeurd in dit verhaal.