18. jul, 2022

Wanneer je op reis gaat, dan neem je mee?

Koffer.

Met de koffer in mijn hand, wacht ik op instructies waar de reis heen zal gaan. Ik kies een bestemming uit, maar ik weet nog niet hoe ik zal gaan reizen. Ik zit zo te kijken naar de oude koffer, die al heel wat jaren in gebruik is bij mijn familie, ik moest hem van zolder af halen. Achter het knieschot, daar staan alle koffers. Een koffer is een bijzonder ding, alleen de naam al en je kunt vanalles in stoppen. Als ik op het vliegveld ben, het maakt niet waar, dan vind ik het heel het intersant om naar de verschillende koffers te kijken. Waar zou de naam: koffer vandaan komen? Ik ga dat eens een keer uitzoeken, hier kom ik op terug. Nu zit ik inmiddels in het bos, want de instructies worden later verstuurd heb ik net gelezen. Elke morgen loop ik in het bos en nu op dit moment zit ik op een bankje en kijk naar een open stuk natuurgebied. Normaal zie ik stieren lopen, ik zie ze vandaag niet. Ik hoor geknabbel om mij heen op verschillende plekken, er wordt goed gevreten en de vogels zijn druk met elkaar aan het praten. De snelweg loopt hier vlak achter, wat een storend geluid is. Maar je went er aan. Tijdens het wandelen gaan mijn gedachten alle kanten op en vaak als ik thuis kom, dan is er orde in de chaos van mijn hersenen gekomen, waardoor ik weer kan beginnen aan een nieuw verhaal of werken aan andere verhalen die ik heb liggen. De gedachten gaan ook naar gisteren, dat was een heerlijke dag. Ik heb mijn verjaardag gevierd op de camping. Ik heb genoten van de kinderen en van alle kleinkinderen. Ze hebben heerlijk gespeeld met elkaar op het veld tegen over de campeerplaats. Ik ben verwend met een mooi pakket, met lekkere dingen uit de natuur winkel uit Gieten en er zit een bon van de bekendste boekenwinkel van Nederland in, ik noem de naam niet, want als ik dat wel doe en ik wil de tekst kopiëren, dan komt die firmanaam als eerste op papier en niet de tekst, wat ik wel wil. Ik heb net twee boeken besteld van collega schrijvers, dat doe ik rechtstreeks bij de persoon die het schrijft.  Er zijn nog wel andere boeken die ik leuk vind. Mijn boek komt bijna uit en dat roep ik al een tijdje, en ik hoop dat het nu echt doorgaat. De uitgever is ziek, dus ik wacht geduldig af. Maar helaas is het nu vakantie, dus schiet het weer niet op, nou volgens mij komt het boek er niet. Kijk, ik heb wel geduld, maar zo langzamerhand lijkt het erop dat ik de mensen aan het lijntje houd. Dat is natuurlijk gekheid, maar soms ben ik er poepflauw van dat ik zolang moet wachten. Ik hoop dat binnenkort de eindredactie in mijn postvak zit, want ik heb enigzins de maand oktober vrijgelaten. We zullen het zien. Dan gaat Adriana, het meisje wat pilote wil worden, naar de uitgever en Emma het heksje is ook aan de beurt om een boek te worden. Nu even weer terug naar de plek waar ik zit, inmiddels zijn er bromvliegen bij gekomen en zit de zon achter de wolken. Een zon doorschijnende wolk, ik weet dat het warm gaat worden vandaag, maar daar lijkt het nog niet op. De wolken zullen verdwijnen in de loop van de middag en morgen wordt het een tropische dag met temperaturen van boven de 35 graden. Dan ben ik in het bos te vinden. Daar is het altijd koel. Ik loop nu terug naar huis. Ik ga koffie drinken en dan installeer ik mij achter de computer om dit verhaal te verwerken. Een fijne dag gewenst.
Alie.